forum miłośników rasy

Magda & Aris

Jak to jest , że ci szpico maniacy mają sentyment do koni i na odwrót ;>

Pusia

margherita · Wysłany: Nie 0:24, 01 Mar 2009 Temat postu:

jesli chodzi o ONki to juz nawet nie pisze, bo od chwili kiedy dobrych kilka lat temu zamieszkal ze mną Hektor - niestety bez papierow to owczarki ale wlasnie te w starym typie maja swoje stale miejsce w moim sercu. I tylko dlatego jeszcze nie mam kolejnego bo te obecne nie podobają mi sie wcale Embarassed

Olu! .....a jesli chodzi o kopanie dołów to nie wiem czemu akurat sie zle sadzisz o bernenczykach Wink

kochana przyjedz i zobacz jakie u mnie jest podworko a mam tylko wilcze i kilak mieszanców onkowych i innych. Podworko wyglada jak po nalocie bombowym Shocked

...ale co mi tam, najwazniejsze, ze futra sie dobrze czują i sa zadowolone Laughing

wg mnie to prawie wszysktie psy kopią doły jesli maja taką mozliwosc, no moze z wyjatkiem tych miniaturowych i toyów Rolling Eyes

Aleksandra2323 · Wysłany: Nie 1:18, 01 Mar 2009 Temat postu:

Małgosiu opinia nie moja... ale właścicieli z forum o berneńczykach. Moje małpki nie kopią, ale Sonia uwielbia skracać krzewy, potem jak jest zrównany z ziemią, to go biedaka wykopuje i otrząsa z ziemi. Ostatnio straciłam w ten sposób moją budleję...BU!

Agnieszka · Wysłany: Nie 17:41, 01 Mar 2009 Temat postu:

Padło pytanie skąd ten rozrzut ras.
Różne psy towarzyszyły mi w moim życiu. Jak byłam dzieckiem to miałam kundelki oraz z pierwszego miotu w Polsce Cavalier King Charles Spaniela. Zawsze jednak marzyłam o ogromnym psie, ale rodzice nie chcieli. No i kiedyś oglądnęłam film Tarner i Hooch i się zakochałam w Dogue de Bordeaux. W Polsce jeszcze ich wtedy nie było. W 1997 roku spełniło się moje marzenie - kupiłam Dogue de Bordeaux. Był to pies o imieniu Orlik. Mieszkałam wtedy w Opolu i trafiłam na szkolenie do Doroty Merskiej. No i muszę się pochwalić, że w 1998 roku pojechaliśmy z czterema psami szkolonymi przez Dorotę i jej męża na Mistrzostwa Polski Psów Towarzyszących w Chojnicach i zdobyliśmy Drużynowego Mistrza Polski. W drużynie był Doroty owczarek kaukaski, mój Dogue de Bordeaux Orlik oraz dwa owczarki niemieckie.
Potem ja się przeprowadziłam koło Wrocławia i dziwnym trafem pojawiła się Dosia. Dosia trafiła do mnie mając 2,5 roku. Miałam już dwa dogusie. Dwa lata minęły i Orlik mając7,5 roku zachorował – nowotwór węzłów chłonnych. 2004 roku zostałyśmy z Dosią same. Bardzo się zaangażowałam mając Orlika w tworzenie Klubu Dogue de Bordeaux i udzielając się w tym klubie. Niestety przez lata przypatrując się ukochanej rasie doszłam do wniosku, że te psy są delikatnego zdrowia i zbyt szybko odchodzą…
Teraz moja Dosia ma 8 lat i jest chora Crying or Very sad

. Na tylniej łapie urosły jej guzy i nie jest to nic dobrego i nie rokuje nadziei…
I tak jakoś się złożyło, że Dorota zaproponowała mi szpica wilczego – Margotkę. Stwierdziłam, że są to zdrowe i długowieczne psy a przy tym bardzo sympatyczne. No i Margotka uczy mnie jakimi wspaniałymi psami są szpice wilcze a Dosia dzięki Margotce nabrała życia co chyba widać na zdjęciach. Cieszymy się teraz każdym wspólnie spędzonym dniem i nie myślimy o tym, że za chwile to może się zmienić.

Romas · Wysłany: Nie 20:03, 01 Mar 2009 Temat postu:

Och , Agnieszko piekna historia choc jednoczesnie troche smutna.
Rozumiem Cie ,bo mi dogi kanaryjskie tak samo skradly serce Smile

A u mnie wlasnie sznaucery sa antidotum na bol i lzy ,bo sa to bardzo wesole psy i dlugowieczne .
Dla Twojej Dosi Najlepsze Zyczenia Zdrowia ,moze nie jest tak zle jak myslisz i piszesz.
Pieknie sie Twoje dziewczyny bawia i uzupelniaja . Dziekuje za odpowiedz na moje ciekawskie pytanie Smile

Pusia · Wysłany: Nie 20:25, 01 Mar 2009 Temat postu:

Tak to już jest ,że natura nie znosi zbytniego wyolbrzymiania psow jak i nadmiernej miniaturyzacjii - robi co może , a my to psujemy...
Prawdą jest ,ze duze psy żyją krocej niż male - zdecydowanie za krotko ...
Mysmy pozegnali w tym roku naszą seniorke Aksę - w wieku 13 lat odeszla na nowotwor . Ponoć i tak żyla dośc dlugo jak na 50-kilogramowa kobite , ale ogromnie nam jej brak.....
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Agnieszka · Wysłany: Nie 20:38, 01 Mar 2009 Temat postu:

nic nam nie pozostaje, tylko pogodzić się z takim losem naszych kochanych pupili i wspominać je z uśmiechem na twarzy, choć łza kręci się w oku...

margherita · Wysłany: Nie 20:52, 01 Mar 2009 Temat postu:

Agnieszka · Wysłany: Wto 21:29, 03 Mar 2009 Temat postu:

Małgosiu wracając do tematu koni, to jeżdżę regularnie 3,5 roku. Wcześniej też próbowałam, ale na tym się kończyło. Tego rudego konia - Jaskiera dzierżawię i na nim jeżdżę. Własnego konia nie mam. Jaskier stoi w klubie jeździeckim i tam jest robionych większość zdjęć. Bidon ten kary ogier to koń mojego dobrego znajomego.

margherita · Wysłany: Wto 22:07, 03 Mar 2009 Temat postu:

Dzieki Agnieszko za zaspokojenie mojej ciekawosci Laughing

Pieknie wygladasz na tym kasztanie Smile

Agnieszka · Wysłany: Śro 0:40, 04 Mar 2009 Temat postu:

Zdjęcia z niedzielnego spacerku:

Agnieszka · Wysłany: Śro 0:49, 04 Mar 2009 Temat postu:

i następne:

Romas · Wysłany: Śro 12:36, 04 Mar 2009 Temat postu:

Jakie piekne towarzycho Smile

az milo sie pogapic Smile

Pusia · Wysłany: Śro 15:48, 04 Mar 2009 Temat postu:

To z jezorami - konkursowe Smile