forum miłośników rasy :: Przegląd tematu - Problemy zdrowotne u szpiców

yuki · Wysłany: Śro 0:13, 14 Mar 2007 Temat postu:

No mój Siberian strasznie dyszy... zresztą wszystkie dysza. Moja sunia potrafi się dusić przez moment :/ nawet nie wiedziałam że to moze być choroba.

margherita · Wysłany: Nie 1:19, 28 Sty 2007 Temat postu:

Pracowałam w latach 80-tych z dr.K.Szulc w Klinice Małych Zwierząt.
To jest bardzo fajna i sympatyczna kobieta.
A skąd ona wie tyle o szpicach?.
Obecnie hoduje owczarki szetlandzkie, a wczesniej miała białe pudle zdaje sie że sredniaki, ale nie jestem pewna.

Dorota · Wysłany: Sob 20:09, 27 Sty 2007 Temat postu:

Szpic wilczy nie ma w zasadzie skłonności do jakichkolwiek chorób, bo "proste podwórzowce" nawet jeśli mają rodowód - nie chorują.
Nie należy jednak zapominać, że istotny wpływ na nowoczesny nurt hodowli szpica wilczego mają również chow chow i samoyed. Nie bez znaczenia jest też miniaturyzacja. Zresztą trend jest taki, że cała grupa V zaczyna się do siebie upodabniać i można się spodziewać, że mają także podobne problemy zdrowotne. Dlatego szukając przyczyny jakiegoś schorzenia trzeba brać te czynniki tez pod uwagę.

Dorota

Sympozjum Klubu Szpica - Łódź 2003r.
Problemy zdrowotne u szpiców
doktor weterynarii Krystyna Szulc
Na co chorują szpice?
Szpice to grupa ras starych, która ukształtowana była w prymitywnych warunkach i trudnym klimacie. Przez wiele lat słabsze osobniki natura wyeliminowała. Wiele ras żyje nadal w ostrych warunkach środowiskowych i klimatycznych i są wykorzystywane do celów, do których zostały stworzone, np. psy zaprzęgowe.
Dzięki temu szpice są psami: zdrowymi, odpornymi na złe warunki środowiskowe, na zimno. Ogólnie można powiedzieć, że szpice to zdrowe psy, chorują rzadko i dożywają późnej starości. Są jednak choroby, które występują częściej w tej grupie psów.
Choroby skóry
Szpice dość często mają problemy ze skórą. Jest to związane z ich bardzo gęstym podszerstkiem i trudno zauważyć małe zmiany na skórze wywołane pasożytami, urazami, stanami zapalnymi, czy alergiami. Szpice przyzwyczajone są do niskich temperatur i życie w warunkach miejskich, gdzie jest cieplej i dużo zanieczyszczeń może nasilać schorzenia skóry. Często spotykane są alergie wywołane różnymi czynnikami, często są to alergie cynkozależne spowodowane brakiem cynku w organizmie. Powoduje to silny świąd, wypadanie włosów, przerost i przebarwienie skóry. Choroba ta pojawia się często u samoyedów, alaskan malamutów i chow chowów. U tych ostatnich występuje też niedobór tyrosinazy, co powoduje niedobór malaniny. Jest to powodem depigmentacji włosów, języka i nosa, czyli błon śluzowych. Leczenie niedoczynności tarczycy czasami poprawia sytuację, ale najczęściej choroba ma podłoże genetyczne.
Akita inu wykazuje skłonność do tzw. zespołu skórno-naczyniowego, czyli choroby Voit Kojanagi Harada. Choroba ma podłoże genetyczne i związana jest z zaburzeniami immunologicznymi. W wieku kilku miesięcy pojawia się odbarwienie nosa, skóra na grzbiecie nosa, wokół oczu i na uszach ulega silnemu zaczerwienieniu, włos wyraźnie przerzedza się. Następnie spojówki ulegają silnemu przekrwieniu, rogówki stają się zmętniałe i pojawia się zapalenie rogówek co utrudnia widzenie. Rokowanie choroby jest niepomyślne, co kilka miesięcy obserwuje się nawroty mimo stałego leczenia.
Choroby kończyn
Szpice mają dość słabo kątowane kończyny. Może to prowadzić do schorzeń stawów, ich przeciążenia wskutek spionowania kończyn. Prowadzi to do powstania zmian zwyrodnieniowych, a nawet nadwichnięć. Zmiany te pojawiają się u starszych psów, wcześniej mogą powodować mniejsze utrudnienia w ruchu. U psów zaprzęgowych występują też schorzenia stawów związane z ich urazami podczas pracy w zaprzęgu lub wrodzona skłonność do tych chorób i mają cechy wrodzonych.
U dużych ras - alaskan malamute, siberian husky - występuje dysplazja stawów biodrowych. W wieku kilku-, kilkunastu miesięcy chore psy zaczynają kuleć na chorą kończynę, mają trudności ze wstawaniem, przeskakiwaniem przeszkód, czasem stawy skokowe są ustawione bardzo blisko siebie, a palce odstawione na zewnątrz i szeroko. Panewka stawu biodrowego jest płaska i mała, dlatego dochodzi do deformacji i ścierania główki kości udowej, a później do nadwichnięcia stawu biodrowego.
U szpiców miniaturowych i małych może występować nawykowe zwichnięcie rzepki, która ma bardzo luźne więzadła i przesuwa się po stawie kolanowym powodując jego przewlekłe zapalenie i zwyrodnienie. Chory pies okresowo podskakuje na chorej łapie lub nie opiera jej o podłoże.
Inne choroby występujące u szpiców znacznie rzadziej i są to:
- Głuchota wrodzona, występuje u akita inu, siberian husky, podenco ibicenco.
- Wrodzone wady zastawek sercowych, występują głównie u keeshondów, szpiców miniaturowych i samoyedów. Do drugiego roku życia moga rozwinąć się objawy niewydolności krążenia. We wczesnej młodości pies może się szybciej męczyć, być apatyczny, mogą pojawić się duszności i omdlenia.
- Przedłużone podniebienie miękkie jest wadą wrodzoną spotykaną u chow chowów. Objawy pojawiają się najczęściej u kilku-, kilkunasto miesięcznych psów, które zaczynają się szybciej męczyć, oddech staje się chrapiący zwłaszcza po wysiłku. Może następować krztuszenie się i sporadycznie wymioty śliną.
- Porażenie krtani spotykane jest u siberian husky. Występuje stała duszność, charczący oddech, dyszenie, sinica błon śluzowych. Objawy nasilają się po wysiłku i przy emocjach. Choroba ujawnia się u psów w zaawansowanym wieku i nasila na starość.
- Zapaść tchawicy występuje u szpiców miniaturowych i małych. Niewielkie objawy mogą pojawić się u młodych dorastających psów i na starość wyraźnie nasilają się. Początkowo występuje tylko chrapliwy oddech związany z emocjami. Na starość objaw ten występuje bardzo często, dołącza się duszność, okresowo kaszel i sinica błon śluzowych.
Choroby ocu, czyli:
- Wady powiek, najczęściej podwinięcie powieki dolnej, rzadziej górnej, co drażni gałke oczną i powoduje zapalenie spojówek, występuje głównie u chow chowów.
- Zaćma, czyli wrodzone zmętnienie soczewek może pojawić się już u młodych psów, utrudnia widzenie i może prowadzić do ślepoty - występuje u akita inu, alaskan malamutów, chow chowów, samoyedów, basenji, siberian husky.
- Zwyrodnienie rogówki. Na rogówce powstają zmiany zwyrodnieniowe, które powodują złuszczenie i zmętnienie rogówek. Może dochodzić do ich wtórnego zapalenia i owrzodzenia. Prowadzi to do znacznego ograniczenia widzenia a nawet ślepoty. Występuje u samoyedów, siberian husky, akita inu i elkhundów.
- Jaskra polega na zwiększeniu ciśnienia w gałce ocznej i związanym z tym uciskiem na tęczówkę, siatkówkę i nerw wzrokowy. Gałki oczne mogą być twarde, bardzo bolesne. Choroba może prowadzć do ślepoty. Występuje u siberian husky, alaskan malamutów, chow chowów, elkhoundów i samoyedów.
Inne choroby
- Przepuklina pachwinowa występuje jako wada wrodzona u basenji i uwidacznia się deformacją jednej lub obu pachwin. Raczej wymaga leczenia operacyjnego.
- Wnętrostwo, czyli brak jednego lub obu jąder w mosznie. Jądra pozostają w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym. Częściej występuje u szpiców miniaturowych i siberian husky, ale może pojawić się u wszystkich ras. Wada ta jest przenoszona w takim samym stopniu przez matkę jak i ojca.
- Cukrzyca. Skłonność do tej choroby występuje u chow chowów, keeshondów i fińskich szpiców. Występuje u starszych osobników, częściej suk, zwłaszcza z nadwagą. Chore zwierzęta dużo piją i jedzą, ale chudną. W moczu i we krwi stwierdza się podniesiony poziom glukozy. Leczenie często wymaga codziennego podawania insuliny w zastrzykach do kończ życia, a suki powinny być sterylizowane, co zapobiega wahaniom cukru po lub w czasie cieczki.
- Niewydolność przewlekła nerek występuje u dorosłych psów w różnym wieku i prowadzi do mocznicy. Chore psy tracą apetyt, dużo piją, wymiotują. Choroba ta prowadzi do śmierci. Występuje u basenji, chow chowów, elkhoundów i samoyedów.
- Hemofilia, czyli zaburzenia w krzepliwości krwi występuje u alaskan malamutów u psów, chociaż jest przenoszona przez suki. Choroba ma podłoże genetyczne.

Opisywane wyżej choroby występują stosunkowo rzadko i nie świadczą, że nasz pies zaraz zachoruje na którąś z nich, ale posiadając psa danej rasy dobrze jest wiedzieć o jej skłonności do różnych chorób.